Pan z wami…

W górę serca…

Jezus we Mszy św. jest z nami, chwyta nas za rękę, wyciąga rękę a my…

W życiu mówimy: strach ma wielkie oczy. Może się niczego nie boimy, a może jak ci Apostołowie w łodzi wzburzonego morza i fal. Bo wielu ma takie przekonanie, że jakoś zawsze w żuciu jest tak niespokojnie. Wiatr przeciwny, fale które nas topią: to są różne sytuacje i sprawy. Natura, ludzie i sytuacje.

Na pewno nie można bać się Boga. On przychodzi w łagodnym powiewie wiatru, nie w trzęsieniu ziemi, nie w ogniu, nie w wichrze. Zapewne myśl, że Bóg nie chce straszyć człowieka. Nie przychodzi w niszczących żywiołach.

To zawsze aktualne pytanie: Jak widzimy Boga, bo Bóg pragnie szczęścia człowieka… pomaga, zbawia.

Więc czego się biomy? Co nam odbiera nadzieję? Czasem te lęki powodują wyrzuty sumienia: dziś o tym św. Paweł wspomina, i że czasem paraliżują zranienia i bóle. I nasze myśli i zranione serca czują lęk.

Jezus dziś chodzi po wodzie, woda może to symbol tego co złe w świecie, straszne, Jezus chodzi, chce pokazać że nie jego mają się bać, choć się wystraszyli, jest ciężko, ale się uda… jak jest odwaga i determinacja, ale powinni mieć wiarę i odwagę, że jak mówi tak jest i jeśli zechcą go naśladować z wiarą to się uda.

Dziś przydałoby się triatlonistom: gdyby ktoś umiał biegać po wodzie…

Naśladować Boga i mieć siłę, jak on: a więc siła w modlitwie, by mieć siłę, mieć nadzieję, czasem gaśnie gdy prawie już wydaje się, że udało się…

Jezus jest blisko. Lęki w nas… czego się boimy… zły wie jak nas wystraszyć, ale Jezus proponuje, by przełamać strach.

Wakacje czas topienia się, nieroztropności…. Bo ktoś się nie boi własnej głupoty… niestrzeżone plaże, zła zabawa, alkohol to słyszymy w telewizji

Wakacje to Czas podejmowania też dobrych wyzwań, walki z własnym strachem, może przełamany lęk i  odwaga…

Czego się boję? Co mnie paraliżuje, że tonę. Jezus wyciąga rękę, uda się, o ile chcesz dojść do Jezusa. Pytanie, czy chcesz by ci pomógł?