Od wielu już lat w trzecią niedzielę listopada obchodzony jest Światowy Dzień Pamięci o Ofiarach Wypadków Drogowych. Jest to wyraz solidarności z osobami poszkodowanymi w zdarzeniach drogowych i ich rodzinami, a także szczególna okazja do modlitwy w ich intencji. Wielu z nas jest kierowcami i z własnych obserwacji lub doświadczenia wie, jak niewiele trzeba, by doszło do nieszczęścia. Chwila nieuwagi, brak koncentracji, ostrożności, ale także brawura, nieodpowiedzialność, nieposzanowanie prawa, mogą sprawić że radosny weekendowy, rodzinny wyjazd zamieni się w koszmar, który już na zawsze położy się cieniem na życiu i tak doświadczonej przez los rodziny.Również rodzice z troską i niepokojem wyprawiają dzieci do szkół, martwiąc się, aby nic im się po drodze nie przytrafiło, aby bezpiecznie dotarły na lekcje.Prawie każdy z nas odczuł bolesną utratę kogoś bliskiego czy znajomego: członka rodziny, sąsiada, kolegi z pracy czy przyjaciela. Co roku w polskich rodzinach żegna się i opłakuje blisko pięć i pół tysiąca bliskich sercu ludzi, którzy stracili życie wskutek tragicznego wypadku. Dziesięciokrotnie więcej przeżywa dramat kalectwa i trudu powrotu do sprawności fizycznej po doznanych obrażeniach.Bądźmy świadomi i odpowiedzialni za zagrożenia w ruchu drogowym, aby w polskim krajobrazie nie przybywało przydrożnych krzyży.